Brigitte Dewulf (65) werkte jarenlang bij De Lovie, waar ze haar hart verloor aan de zorg en ondersteuning van mensen met een beperking. Ook na haar pensioen bleef die betrokkenheid springlevend. Vandaag is ze mantelzorger voor verschillende familieleden, en ervaart ze de zorg en de bijhorende administratieve rompslomp van aan de andere kant. Gelukkig helpt haar ervaring haar om de weg te vinden in het vaak complexe zorglandschap.
Een flyer die het verschil maakt
Wanneer Brigitte de bibliotheek van Ieper binnenstapt, werpt ze altijd een blik op het rek met flyers. Ze is altijd op zoek naar activiteiten die ze interessant vindt of haar iets kunnen bijleren. Zo ontdekte ze op een dag een flyer over de workshop rolstoelwandelen van Kanjer. Haar interesse was meteen gewekt. Ze kampt zelf met een schouderprobleem, en in haar familie zijn er meerdere mensen die een rolstoel gebruiken. “Ik wilde weten hoe ik hen beter kon helpen, hoe ik het ook gemakkelijker maak voor mezelf, en wat het eigenlijk betekent om écht met een rolstoel op stap te gaan,” vertelt ze. Ze schreef zich in voor de workshop — en dat bleek een schot in de roos.
Passies combineren in het In Flanders Fields
De training was heel fijn opgebouwd: eerst een stuk theorie door Sofie Gilioen van woonzorgcentrum Wieltjesgracht, daarna de praktijk. Brigitte vond het bovendien bijzonder waardevol dat ook leerlingen van Immaculata deelnamen.
“Wat voor mij een echte eyeopener was, was dat we tijdens de wandeling van rol wisselden. Plots zat ik zelf in de rolstoel — dat opent je ogen. Dingen die je anders nooit opmerkt, vallen dan ineens op. Zo ervaar je ook dat het niet zo vanzelfsprekend en gemakkelijk is om in een rolstoel te zitten en door elkaar te worden geschud.”
Wat haar ook enorm is bijgebleven, is het belang van de voetsteunen. “Ik wist niet hoe gevaarlijk het kan zijn als je die niet gebruikt. Dit zorgt eigenlijk voor de meeste ongelukken in een rolstoel. Iemand kan uit de rolstoel schuiven en ernstig vallen. Of tijdens het wandelen kunnen de voeten onder de stoel vast komen te zitten — dat leidt tot breuken of verzwikkingen.” Voor de workshop vond ze het moeilijk om haar familieleden te overtuigen van het nut ervan. “Ze willen graag zelf controle houden met hun voeten, mee afremmen of sturen. Maar nu heb ik duidelijke argumenten. Sindsdien let ik er goed op dat de voetsteunen altijd uitgeklapt zijn.”
De workshop maakte haar ook extra alert voor de vele hindernissen in de stad. “Toegankelijke toiletten zijn zeldzaam, drempels bij overgangen van voetpad naar straat zijn vaak te hoog, kasseien maken het moeilijk, en in veel horecazaken geraak je gewoon niet binnen. Voor rolstoelgebruikers is er echt nog veel werk aan de winkel.” Brigitte is ervan overtuigd dat ook het stadsbestuur zo’n workshop zou moeten volgen. “Als je het zelf ervaart, zie je pas wat er allemaal moeilijk is en hoe het beter kan.”
Naast haar taak als mantelzorger blijft Brigitte leergierig. “Ik volg digitale workshops — heel laagdrempelig en op mijn eigen tempo. Ik wil mee blijven met de tijd, ook al moet ik soms wat zoeken.” Dat onder andere Kanjerplekken dit soort vormingen aanbieden, vindt ze dan ook fijn.
Brigitte zet zich ook nog altijd graag in voor de samenleving. Zij heeft verschillende mandaten als vrijwilliger: ze is Rangergids in de Palingbeek en ze werkt als vrijwilliger in de CM en de Lovie. Graag wil ze nog veel meer betekenen, maar daar is op dit moment geen ruimte voor. “Zolang de zorg voor mijn familieleden zo veel tijd vraagt, is er weinig plaats voor iets extra. Maar ik hoop dat ik – eens alles goed geregeld is – opnieuw tijd en energie kan vrijmaken om ook op die manier een verschil te maken.”
In het najaar organiseren we nog een workshop Rolstoelwandelen waarin andere technieken en tips aan bod zullen komen.
Interesse in deze workshop? Hou onze Facebookpagina of de activiteitenpagina op deze website in de gaten.